Foto van de week 8 - 14 november 2021

ANSICHTEN afl. 154 Hotel H.W. Eijsink/Café Spoorzicht

Begin maart 1980 was de afbraak van het voormalige hotel Eijsink aan de Spoorstraat 38 in volle gang. Binnen enkele dagen was er van het ooit zo bekende hotel totaal niets meer over. Daarvoor in de plaats kwam het nieuwe winkelpand van het interieurverzorgingsbedrijf/meubelzaak Te Lintelo (sinds 2019 de HEMA). Met de afbraak van Hotel Eijsink was een definitief einde gekomen aan de geschiedenis van het ruim 70 jaar bestaand hebbende hotel. Hotel (H.W.) Eijsink werd in 1908 gesticht en kreeg aanvankelijk de naam Hotel Spoorzicht.

Park
Vanuit het centrum komend waren tot 1884 Hotel de Klok (‘de Weduwe Eijsink’, nu Medikamente die Grenze) aan de zuidkant en het vroegere pand op de plaats van de huidige winkel van Albert Heijn aan de noordkant nog lang de laatste panden van het dorp. Tussen deze panden en de latere spoorlijn waren de gronden grotendeels in gebruik als bouwland. Pas na de aanleg van de spoorlijn in 1884 werden er richting het spoor woningen gebouwd en kreeg de straat de naam Spoorstraat. Er was een uitzondering, namelijk het boerderijtje Park van de familie Ten Voorde. Dit pandje, dat ook de naam Kalter had, was in 1701 gesticht en stond ongeveer op de plek van het huidige terras van de HEMA en het plein de Kalter. Het boerderijtje stond langs de weg met de voorgeval richting het centrum.
Er bevonden zich achter de boerderij rond 1900 meerdere kleinere opstallen, die bij dit erf hoorden. Deze werden inclusief een stuk grond rond 1907 door de Ten Voordes verkocht aan Hendrik Eijsink. Inmiddels was verderop, op de hoek met de Stationstraat, in 1898 de textielfabriek van Ten Hoopen verrezen (nu Jumbo). In 1908 bouwde Eijsink tussen de boerderij Park en de fabriek van Ten Hoopen zijn eigen bedrijf, Café en hotel H.W. Eijsink, dat in de beginjaren dus de naam “Spoorzicht” had.

Hendrik en Sina Eijsink
Hendrik Eijsink werd als Hendrikus Warnerus Eijsink geboren op 15 januari 1879 in Hotel De Klok. Hij was de oudste zoon van de smid en tapper Johannes Theodorus (Jans) Eijsink en Maria ter Braak.
Hendrik kwam uit een echte horecafamilie en werd grootgebracht in het bekende Hotel De Klok aan de Spoorstraat 31, dat door het vroege overlijden van zijn vader al snel de naam “de Weduwe Eijsink” kreeg. In mei 1908 huwde Hendrik met Gesina Theodora (Sina) Scholten uit Hengevelde. Sina was geboren in 1880 en de dochter van de bakker Hermannus Scholten en Berendina Waanders, die aan de Scholtenweg, precies op de grens met Haaksbergen, woonden. Het was al vroeg duidelijk dat Hendrik de zaak van zijn moeder niet wilde overnemen, maar eigen baas wilde zijn. Aanvankelijk was hij eigenaar van het pand van zijn overleden oom en tante Eijsink-Schilderman aan de Spoorstraat 53-55 (waar later Warenhuis Wildenborg was gevestigd). Hendrik verhuurde deze woning aan de familie Schilderman-Wind. Eijsink verkocht dit pand in 1917 aan de gebroeders Gerhard en Hendrik Wildenborg. Deze smidszonen, afkomstig van de Brink, stichtten hier vervolgens een eigen smederij. Een jaar later kocht Gerhard zijn broer uit, die vervolgens in Rietmolen een smederij startte. Op de plek van de smederij van Gerhard Wildenborg vinden we nu dus het voormalige warenhuis Wildenborg (met o.a. Expert). Hendrik Eijsink stichtte zijn hotel schuin tegenover de latere smederij van Wildenborg. In mei 1908 openden Hendrik en Sina Eijsink hun Hotel/café Spoorzicht. In 1917 werd het hotel al uitgebreid en in 1922 begon Eijsink met een kegelbaan. De kegelbaan werd een succes bij Eijsink. In 1931 werd de baan verbouwd en uitgebreid en hiermee zette Eijsink Haaksbergen op de kaart. Een jaar later kon in Hotel Spoorzicht het Twentsch Kegelconcours plaatsvinden. Er waren overigens twee Eijsinks die in de prijzen vielen. In december 1933 kreeg Eijsink een vergunning voor het verbouwen/vergroten van het woonhuis/hotel, waarmee het horecapand het definitieve volume kreeg. Ondertussen had de familie Ten Voorde rond 1922 een nieuwe boerderij gebouwd aan de Hengelosestraat (waar zich nu de dierenkliniek arts4dieren bevindt).
Het ‘Park’ aan de Spoorstraat was eigendom geworden van de firma Ten Hoopen. Pas begin jaren dertig werd het boerderijtje gesloopt. De huisplaats werd daarna rond 1934 eigendom van Hotel Eijsink, zodat hier ruimte kon worden gecreërd voor een terras.

Kinderen Eijsink
Hendrik en Sina kregen negen kinderen, drie dochters en zes zonen. Drie kinderen overleden jong.
1. Dora Eijsink (1909-1985). Zij huwde met bakker Herman ten Cate in de Oostenstraat (Jhr. von Heijdenstraat). Hun huwelijk was kinderloos.
2. Marie Eijsink (1910-1942). Marie huwde in 1937 met bakker en caféhouder Albert Ottink, Molenstraat. Zij zijn de ouders van Maria, Bernard en een jong overleden kind. Albert hertrouwde met Mies Aalbers, een nicht van zijn eerste vrouw.
3. Dineke Eijsink (1911-1916).
4. Johan Eijsink (1913-1914).
5. Jan Eijsink (1915-2000). Hij volgde zijn ouders op als hotelhouder. Zie hieronder.
6. Bernard Eijsink (1916-1999). Bernard was aanvankelijk slager. Hij huwde met Angela de Vries en kreeg met haar drie kinderen. Later was Bernard beheerder van het K.M.T. (Katholiek Militair Tehuis) in Nijmegen, waar hij toen ook woonde met zijn gezin.
7. Herman Eijsink (1918-1995). Herman werd hoteleigenaar in Borculo, later was hij aanspreker/uitvaartverzorger. Hij huwde in 1947 met Marie Wildenborg, van garage Wildenborg aan de Eibergsestraat. Zij kregen drie kinderen.
8. Henk of Hennie Eijsink (1921-2013). Hennie was constructie-tekenaar en huwde in 1950 met A.H.J. ten Hagen uit Haaksbergen. Na haar overlijden hertrouwde hij met Annie Crum. Uit het eerste huwelijk werden drie kinderen geboren. Het gezin woonde in Nijmegen. Later woonde Hennie met zijn tweede vrouw in Limburg.
9. Theo Eijsink (1921-1922). Theo en Henk vormden een tweeling.
Hotel Spoorzicht wordt 'H.W. Eijsink' onder Jan en Riek Eijsink

In 1949 nam Jan Eijsink, de oudste zoon van Hendrik en Sina, het hotel van zijn ouders over. Deze trokken zich zo geleidelijk aan terug. Hendrik en Sina woonden de laatste jaren aan de Dr. Arïensstraat. Hendrik overleed daar in maart 1953 op 74-jarige leeftijd. Zijn vrouw overleed najaar 1957 in het r.-k. ziekenhuis in Enschede en werd 77 jaar. De naam van het hotel was jaren daarvoor al gewijzigd in Hotel H.W. Eijsink. Jan Eijsink was begin 1949 getrouwd met Riek ten Broeke (1916-2015), dochter van Graads ten Broeke alias ‘Bosch Graads’ en Elisabeth H.H. ter Huurne. Haar vader was handelaar in bouwmaterialen, gevestigd aan de Parallelweg. Het huwelijk Eijsink-ten Broeke zou kinderloos blijven.
Door de jaren heen was hotel H.W. Eijsink niet alleen een begrip in Haaksbergen, ook in de wijde omgeving was het horecabedrijf bekend. Er moeten honderden bruiloftspartijen, dansavonden en andere festiviteiten geweest zijn. Ook het verenigingsleven wist de weg naar ‘H.W. Eijsink’ te vinden. En er waren natuurlijk ook sportliefhebbers die o.a. kwamen voor de kegelbanen en biljarttafels. Naast feesten en sportiviteiten waren er ook serieuze en droevige bijeenkomsten, zoals de koffietafels na een begrafenis, de zogenaamde noagroves. De meest tragische was die van verzetsman en groepscommandant van de Binnenlandse Strijdkrachten Jan Lottering op 5 april 1945. Lottering was tijdens de bevrijding door de Duitsers neergeschoten. Na afloop van zijn begrafenis vond in Hotel H.W. Eijsink een tragische gebeurtenis plaats. Door een noodlottige samenloop van omstandigheden ging de sten-gun van de 32-jarige Lammert Korten uit Buurse, medelid van de B.S., plotseling af. Korten stierf in het hotel aan zijn verwondingen.
Het hotel was ook jarenlang het trefpunt voor de zakenman. In 1953 maakten de Eijsinks hiervoor reclame: “alle comfort, prima keuken en stromend water”. Het gouden jubileum van het hotel werd in 1958 met een receptie gevierd. Helaas zou er geen 75 of 100 jarig jubileum volgen.

Einde hotel
In de loop der jaren had het horeacabedrijf een vaste plaats veroverd in de uitgaanswereld van Haaksbergen, waar de kegelbanen danig toe hebben bijgedragen. Omdat Jan en Riek Eijsink-ten Broeke, geen opvolger hadden en Jan Eijsink in 1980 de pensioengerechtigde leeftijd zou bereiken, werd eind 1978 besloten tot verkoop van het hotel. De nieuwe eigenaar werd A.J.H. (Tonnie) te Lintelo, van de meubelzaak aan de Spoorstraat 45-49 (nu o.a. Blokker). Te Lintelo liet het oude pand afbreken en realiseerde hier zijn nieuwe en veel ruimere winkelpand, waar inmiddels de HEMA is gevestigd.
Jan en Riek Eijsink hebben nog lang van hun pensioen mogen genieten en woonden jarenlang aan de Richterstraat 7, op de hoek met de Albert Cuijplaan, later bijna op hun oude plek aan de Kalter.
Jan Eijsink was ruim 30 jaar bestuurslid van HSC’21, waarvan 25 jaar als voorzitter. Hij overleed in juni 2000 op 84-jarige leeftijd. Zijn vrouw overleefde hem nog ruim 15 jaar en stierf in december 2015 op 99-jarige leeftijd in ‘het Saalmerink’.

Bronnen:
Twentsche Courant, 5 maart 1980.
Diverse krantenberichten uit de Tubantia, 1932, 1953 en 1958.
Eigen genealogisch bestand en Kadastrale Leggers.
Archief Kamer van Koophandel, HCO 433.7, inv.nr. 1064-18566.

Foto afkomstig van de Facebookpagina Oud-Haaksbergen: https://www.facebook.com/groups/171140093245568, geüpload met commentaar door Eric Ooink van de Historische Kring Haaksbergen